Weerbaar Waasland

Reizende tentoonstelling

“Weerbaar Waasland: Over leven en overleven tijdens de Groote Oorlog” brengt het verhaal van de Groote Oorlog door de ogen van Waaslanders. Op welke manier beleefden ze de Eerste Wereldoorlog, zowel aan het front als in het dagelijkse leven?

Enerzijds is er de tentoonstelling die je uitdaagt om na te denken over de dilemma’s van Waaslanders tijdens de oorlog. Aan de hand van persoonlijke verhalen en foto’s neemt die je mee naar het Waasland in oorlogstijd.

Anderzijds is er de fototentoonstelling die het IJzerfront toont door de lens van de Lokerse pater-scheutist Gustaaf Drossens (1892-1962). Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de jonge Drossens opgeroepen als brancardier en ziekenverpleger. Gewapend met een fototoestel nam hij unieke en nooit eerder vertoonde foto’s aan het front. Zijn foto’s worden in deze tentoonstelling vergezeld van persoonlijke verhalen van Drossens zelf en andere Waaslanders in de oorlog.

Beide tentoonstellingen waren te zien tussen 18 mei en 14 november 2018 in de 10 Wase gemeenten.

Gedigitaliseerde fotocollectie

Naar aanleiding van het project Weerbaar Waasland werden de WOI-foto’s van Gustaaf Drossens gedigitaliseerd.

Deze digitaliseringsopdracht bestond uit twee delen:

  • De WOI-fotoboeken uit de collectie van het Stadsarchief in Lokeren.
  • De stereoscopische foto’s van het front uit de collectie van de Bibliotheca Wasiana, Sint-Niklaas.

Deze laatste collectie foto’s zijn digitaal raadpleegbaar op de Erfgoedbank Waasland.

Educatief pakket

De erfgoedcel ontwikkelde een educatief pakket voor leerkrachten in het lager en middelbaar onderwijs. Het helpt je om de lessen over de Eerste Wereldoorlog een lokale, Wase insteek te geven. De focus ligt op bronnenmateriaal, zodat je als leerkracht voldoende vrijheid hebt om de lessen op te bouwen zoals je dat zelf verkiest.

De dodendraad leeft

Ook in het kader van de herdenking van de Eerste Wereldoorlog ondersteunde de erfgoedcel het project De dodendraad leeft. In het najaar van 2018 plantte men op initiatief van de Stichting Verhalis langs de hele Nederlands-Belgische grens een lint van duizenden witte krokussen: een monument ter nagedachtenis van de slachtoffers van ‘de dodendraad’, die 100 jaar eerder de grens tussen oorlog en vrede markeerde.